Regie voor HET SPEL Oud-Heverlee
Het Hemelbed - Jan de Hartog - maart 2018
‘God heeft alleen gezegd: Van de vruchten van de boom die in het midden van de tuin staat moogt ge niet eten; gij moogt ze zelfs niet aanraken, anders zult gij sterven.”
|
De Hartog die in 1943 uitweek en dit werk eigenlijk als zijn laatste beschouwde zegt over 'Het Hemelbed": “Alles wat ik toen in me had heb ik dan ook in dit stuk gelegd, en als je het dan later leest, zie je dat het eigenlijk een heel eenvoudig sentimenteel stukje is geworden". Dit eenvoudig stukje theater wordt alle eer aangedaan door twee schitterende acteurs die ik met veel gevoel voor sentiment mocht regisseren. Marie-Claire en Vincent kruipen in een huwelijksbed en spreiden hun theaterliefde uit over zes taferelen waarin ze het ritme respecteren van aantrekken en afstoten zoals dat binnen een passioneel huwelijk past. Ze vertolken op een dansante wijze de perikelen van een koppel dat niet zonder elkaar kan hoewel ze soms anders laten blijken.
|
Het oud zot - Verbelen Mieke - november 2017
Les vieux ne meurent pas
ils s’endorment un jour et dorment trop longtemps. Ils se tiennent la main (Brel) |
Een platenspeler, drie witte canvassen, een kaarttafel en sanseveria’s als kwatongen in een bloempot, meer moest er niet zijn. Soberheid in het oude zot gestoken. Geen trukken van de foor; dus geen rollator of rolstoel, geen pruiken en loopstokken, geen geschminkte rimpels.
|